- pirinç
- pirinç <-ci> s <-ci> s1. Reis mpirincin taşını ayıklamak (zorunda kalmak) (fig) o (fam) die Suppe auslöffeln (müssen)2. ohne pl, Messing nt
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
Sözlük Türkçe-Almanca kompakt. 2015.
pirinç — 1. is., ci, bit. b., Far. birinc 1) Buğdaygillerden, kökleri bol su içinde yetişen bir bitki (Oryza sativa) Oradaki uçsuz bucaksız pirinç bataklıklarının sahibidir. R. N. Güntekin 2) Bu bitkinin besin olarak kullanılan taneleri Birleşik Sözler… … Çağatay Osmanlı Sözlük
pirinç çorbası — is. Pirinç ile pişirilen çorba … Çağatay Osmanlı Sözlük
pirinç pilavı — is. Pirinç ile yapılan pilav … Çağatay Osmanlı Sözlük
pirinç unu — is. Kurutulmuş pirinç tanelerinin öğütülmesiyle elde edilen un … Çağatay Osmanlı Sözlük
pirinç örgü — is. İlmekleri bir ters bir düz örüp arka sırayı da buna uygun örme biçimi … Çağatay Osmanlı Sözlük
Club Pirinc Hotel — (Бодрум,Турция) Категория отеля: Адрес: Akcabuk Sok.No:24, 48400 Бодрум, Турция … Каталог отелей
RÜZZ — Pirinç … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
BEHETTA — Pirinç çorbası. * Sütlü pirinç yemeği … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
REZZAZ — Pirinç satan. Pirinç satıcı … Yeni Lügat Türkçe Sözlük
döki — pirinc, nuhas … Çağatay Osmanlı Sözlük
tuturkan — pirinç, döğü I, 521 … Divan-i Luqat-i it-Türk Dizini